DVB-H (Sayısal Video Yayını El seti) uluslararası DVB Projesi tarafından mobil uç birim cihazlarına video, ses ve veri iletimi için geliştirilen yeni bir sayısal yayın standardıdır. Proje’de merkezi Cenevre’de olan medya, eğlence ve telekomünikasyon sektöründen 275 şirket yer almaktadır. DVB-H karasal yayın için geliştirilen mevcut DVB-T standardı üzerine inşa edilen ve büyük oranda bu standart ile uyumlu bir standarttır.
Bu standart özellikle mobil alma ve iletme çevrelerinin gerekleriyle uyumlaştırılmış pek çok DVB-T uzantısını tanımlamaktadır. Bu uzantılar uç cihazın güç tüketimini azaltmayı başarmak için zaman dilimleme, aralıksız hizmet teslimi ve tipik mobil kanallarda performansı geliştirmek için arttırılmış hata düzeltimini içermektedir. Bu amaçla üretilmiş cep telefonu ya da sadece mobil ortamlarda TV yayını izlemek amacıyla üretilen TV alıcılarıdır. Bu sistemin standartları yayınlanmış, Nokia öncülüğünde denemeler yapılırken, Ocak 2003’te Japonya DVB-T’yi DVB-H ile birlikte başlatmıştır. Almanya’da yapılacak 2006 Dünya Kupası’nda stad çevrelerinde DVB-H yayını yapılacaktır. Vericileri 470-702 Mhz aralığında çalışacak ve 4k kodlama tekniğini kullanacaktır.
DVB-H amaçlı ayrı vericiler kurulabileceği gibi, DVB-T amaçlı vericilerden kapasite de tahsis edilerek yayın yapılabilir. Tipik bir DVB-T uç cihazıyla kıyaslandığında güç tüketiminde önemli bir düşüşsağlamak için (% 90) DVB-H iletimi için zaman dilimlemesi kullanılmaktadır. DVB-H sistemi MPEG-2’den ziyade IP’ye dayanmaktadır. Bu durum DVB-H’ın diğer IP temelli şebekeler ile birlikte çalışabilirliğini kolaylaştırmaktadır. Ayrıca el tipi cihazlar yayınları almak için küçük antenlere sahip olduğundan, çok iyi hata korumalı iletim sistemine ihtiyaç duyarlar. Bu ihtiyacı karşılamak üzere DVB-H, MPE (Multi-Protocol Encapsulation) katmanında FEC kullanımı aracılığıyla gelişmiş iletim imkânısunmaktadır, MPE-FEC kullanımı isteğe bağlıdır. 2.1.3. DVB-T ve DVB-H’nin Birlikte VarolmasıGenellikle yayıncılar, bir DVB-T verici şebekesinin iletim dizini içinde farklıprogramları birleştirmek için bir çoğullayıcı tesis ederek programlarını dağıtır. Bu verici şebekesi genellikle geniş bir kapsama alanına ulaşmak için çok güçlü vericilerden oluşur.
Mevcut DVB-T verici şebekesi içinde DVB-H’ı kullanmak da mümkündür: çoğullayıcı işletmecinin DVB-H hizmetlerini iletmek için çoğullayıcıiçinde belli bir veri hızını ayırması gerekir. Bu veri oranının her zaman DVB-H hizmetleri için ayrılması gerekir. DVB-H kullanımı için daha olası olan senaryoda ise mevcut UMTS şebekelerinin Internet Protokolü kullanan multi-medya içerik teslimi için bir genişbant “downlink” kanal ile genişletilmesidir. Bir internet hizmet sağlayıcı(ISP) aynı fiziki mekâna yerleştirilebilecek UMTS ya da DVB-H baz istasyonlarına uzanan bir çekirdek şebeke vasıtasıyla IP içeriğini iletebilir.
DVB-H üzerinden IPDC Bir sayısal yayıncılık projesi olan DVB-H üzerinden IPDC (IP Datacast), IP katmanına bağlı ticari mobil TV hizmetleri kurulumu için gerekli olan bileşenler olarak tanımlanan IP veri yayıncılığı için sayısal yayıncılığın teknik özellikleridir. IPDC sistem mimarisini kapsar. Elektronik hizmet kılavuzu, içerik dağıtım protokolü, hizmet ve içerik koruma ile iş süreçleri ile ilgili her şeyi kullanır. IPDC, DVB-H’in fiziki katmanında kullanılmak için tasarlanmıştır. Ancak DAB ve DMB gibi diğer taşıma teknolojilerine adaptasyonu düşünülmektedir.
DVB-H ve MBMS üzerinden OMA BCAST OMA-BCAST (The Open Mobile Alliance Mobile Broadcast Services Enabler Suite) mobil yayıncılık hizmet standardı bir mobil TV hizmetinin tedariki için teknik özellikler sunmaktadır. Sistem mimarisini içerir. Elektronik hizmet kılavuzu, içerik dağıtım protokolü, hizmet ve içerik koruma, etkileşimli hizmetler ve iş süreçleri ile ilgili her şeyi kullanır. Taşıma teknolojilerinin öncelikli gerekliliği, verilerin taşınması için IP katmanına sahip olma yönünde olduğu halde; OMA BCAST’in en temel özelliği taşıma teknolojilerinin bağımsız olması özelliğidir. Bu standartlardan ilkinde OMA BCAST’in üç taşıma teknolojisinden bahsedilmektedir. Bunlar DVB-H, MBMS ve BCMCS’dir. DAB/DMB gibi diğer taşıma teknolojilerine uyarlama konusu hâlihazırda düşünülmektedir.
