Üst bant yayınlarının yeni yeni kullanılmaya başlandığı (1996-7) yıllarında aynı anda iki uydudan birinin alt ve üst bantları arasında seçim yapabilmek mümkün olamamaktaydı. Çünkü, daha önce çanak seçme anahtarlaması için kullanılan 22KHz LNB lerin içindeki osilatör seçimi(alt/üst bant geçişi) için kullanılmıştı. Alıcıdan anten istikametine uygulanacak bir kontrol işaretleşmesi sistemi acilen gerekiyordu. DiSEqC((Digital Satellite Equipment Control – Digital Uydu Teçhizatı Kontrolu) bu gereksinimden ortaya çıktı.
DiSEqC™(Dayzek), EUTELSAT tarafından 1994 yılında geliştirilen uydu alıcısı ile çanak v.s. çevre birimleri arasındaki haberleşme protokolünün tanımıdır. Şimdi sistemle daha önceki 22KHz tekniği kullanılarak bu taşıyıcı sinyalin üzerine sayısal bilgi sinyali modüle edilmektedir. Önceden polarizasyon düzlemini değiştirme, çanak değiştirme ve hareketli anten kumandaları tümüyle değişik bağlantı ve kontrol şekillerine sahipti. Örneğin 13/18V polarizasyon değişikliği için, 22KHz sinyali ise çanak seçimi için kullanılmaktaydı.
Ayrıca hareketli antenlerin kumandaları da tümüyle ayrı sinyallerle yapılmaktaydı. Cihazlar arasındaki uyumsuzluk sorunu da kullanıcının cihaz seçimini güçleştirmekteydi. Ayrıca, daha önceki tekniklerle hem alt hem de üst bantları olan iki uydunun sinyalleri arasında bir seçim yapmak mümkün olmamaktaydı. DiSEqC üzerine sayısal komut sinyallerinin modüle edileceği taşıyıcı olarak 22KHz sinyali kullanılmakta, ana kumanda fonksiyonu da her uydu alıcısının içinde zaten bulunan Mikroişlemci tarafından üstlenilmektedir.
Bu ana birim(master) tarafından verilen sayısal kumanda bilgileri kumanda edilen(slave) cihazlar tarafından algılanır. En kullanılan DiSEqC yapıları şunlardır. Basit DiSEqC(Mini-DiSEqC de denilir), DiSEqC1.0, DiSEqC2.0 ve DiSEqC1.2(DiSEqC1.3). Mini DiSEqC de sadece temel uygulamalara yeterli kısıtlı özellikler bulunmaktadır. Bu tip 22kHz sinyal için sadece 2 konumu içerir(Şekil 4-6'ya bakınız). 12ms sürekli (0 bilgisi) ve 12ms kesikli (1 bilgisi) . Bu şekilde 13/18V anahtarlamasının da kullanılmasıyla toplam 8 polariteye kumanda ediliebilir.
Yani örneğin V ve H polariteleri, üst ve alt bantları ile iki çanağın tüm polariteleri seçilebilir. Eğer 8 polariteden çok kumanda gerekiyor ise. Mini-DiSEqC den vazgeçilmelidir. Sıra istenildiği kadar çok çanağa kumanda edebilen DiSEqC 1.0'a gelir. Bu durumda gerekli kumanda bilgileri 22kHz sinyalin üzerine modüle edilir. Örneğin 1,5ms bit periyodunun 0,5ms 22kHz var, 1ms yok konumu 1 bilgisini, 1ms var 0,5ms yok konumu ise 0 bilgisini vermektedir.
Bu sistem temel olarak tüm anahtarlama işlevlerini yerine getirmektedir, ancak dijital teknoloji daha da fazlasını vadeder. DiSEqC 2.0 ile çevre cihazları ana birimin(master) çip fonksiyonlarını da görmekte, bu şekilde kullanıcıya yeni avantajlar sağlamakta, uydu alıcısının kullanımı ve programlanmasını da oldukça kolaylaştırmaktadır. Örneğin uydu alıcısına LNB'nin lokal osilatör frekansının bildirilmesi gerekmez, sistem kendiliğinden tanıyabilir.
Ayrıca merkezi kumanda tarafından her türlü hata durumu değerlendirilip düzeltici değişiklik kendiliğinden yapılabilir. DiSEqC sistemi bir dizi cihazı ya da parçayı kumanda edebilme imkanı sağlar. Polarizasyon düzlemleri veya , uydu sistemleri arasında seçim yapmanın yanı sıra polarizörler aktüatörler gibi çeşitli hareketli anten parçalarına kumanda edilebilir. DiSEqC sistemi geriye doğru uyumludur. Eskiden var olan 13-18V ve 22kHz sinyallerine sahip uydu alıcıları da bu sistemin içinde eskiden var olan tüm fonksiyonlarını görmeğe devam edebilirler. Ancak, yeni geliştirilen ilave fonksiyonları yapamazlar.
Bu haberleşmede yönlendirici durumda olan Master entegre devredir. Master devre Slave devreden bir cevap bekliyor ise(DiSEqC 2.0) bunun nasıl bir cevap olduğunu da belirler. Slave devrelerden gerekli cevap gelmeden haberleşme bitmez. Kısacası “master” bir (ya da daha çok) “slave” cihaza 22kHz sinyalini kodlayarak kısa bir komut göndermektedir, ki bu basit bir yazılım veya onun yerine geçen elektronik devre ile yapılabilmektedir.
Slave cihazda ise(örneğin sviç) hem uç cihazına gerekli kontrollar(örneğin antenleri seçen rölelerin kontrolu) hem de gerekli sinyal kodlama ve çözme işlemleri ayni bir tek mikrokontrolör çipinde yapılır. Multisviç denilen kutularda ise farklı master devrelerden(uydu alıcısı tarafı) gelen komutlara uygun uç cihazlarını(örn. anten) seçen bu devrelerden bir matris şeklinde (alıcı sayısı kadar adette) bulunur.
